Puno, Cuzco, Koninginnedag en Machu Picchu

Ik zit in een heerlijk middagzonnetje op het balkon van ons hostal in Cuzco. Dit is een beetje een luxe, want het is (voor ons begrip) nog geen heel mooi weer geweest hier. We zijn net terug van een 4 daagse ‘jungle’tocht naar Machu Picchu, wat te gek was maar wel erg zwaar. Ik zal echter beginnen waar we gebleven waren, met de Peruaanse kant van Lake Titicaca, Puno. We zijn daar 2 nachten gebleven en hebben een dagtrip gedaan naar 2 eilanden. Dit betekent om 6 uur op en met een tergend langzame boot 3 uur heen en 3 uur terug... Gelukkig was het heerlijk weer dus lekker op het dek een boek lezen. Een van de bezochte eilanden waren de zogenaamde drijvende eilanden. Deze eilanden drijven letterlijk in het meer en zijn oorspronkelijk gemaakt door van het vaste land verdreven bewoners. Deze kwamen op het idee om d.m.v. riet op een laag aarde een eiland te bouwen en hierop te leven. Zij leefden oorspronkelijk van de visvangst en nu van toerisme. Dit gaat eigenlijk iets te ver, want je wordt verwelkomd door een traditioneel liedje gevolgd door de kraker ‘vamos a la playa’ van Nederlands trots de Venga Boys... Maar goed wel leuk om te zien en te beseffen dat een stad op palen toch wel iets fijner wonen is dan een eiland van riet!

Na Puno met de bus naar Cuzco gegaan. Vooraf maak je een beetje een lijstje met hoogtepunten van de reis en Cuzco (en Machu Picchu) stond hier erg hoog en verwachtingen waren dus erg hoog. En eigenlijk zijn die ook helemaal uitgekomen. Cuzco was ooit hoofdstad van het Inka rijk en overal zijn hiervan nog dingen terug te vinden. En hoewel heel toeristich, is Cuzco een ontzettend mooie stad waar je heerlijk kunt eten en drinken, wat we dan ook volop gedaan hebben. Een van de specialiteiten is ‘guy’ oftewel cavia... We hebben ons hier nog niet aan gewaagd, maar wie weet. Hoogtepuntje was natuurlijk koninginnedag en nacht. Eerst aan onze Engelse en Amerikaanse vrienden uitgelegd wat dit precies inhield en vervolgens op zoek naar een ‘Nederlandse’ bar. Dit bleek gelukkig niet al te moeilijk en 2 avonden gedanst op ‘Alles is liefde’ en ‘watsgebeurt’ en vodka orange gedronken. Erg leuk om dit een keer aan de andere kant van de wereld mee te maken, maar volgend jaar weer lekker in A’dam!

De bezienswaardigheid (in de buurt van) Cuzco is echter Machu Picchu. Hoewel het nog steeds niet helemaal zeker is, was dit waarschijnlijk ooit het centrum van de wetenschap en regering van de Inka’s. Bijzonder is echter dat het nooit door de Spanjaarden is gevonden en pas in 1911 ontdekt door een Amerikaanse wetenschapper die eigenlijk op zoek was naar een andere verloren stad. Omdat wij deze bijzondere stad niet op zijn Amerikaans wilden bezoeken (heen en weer op 1 dag) besloten wij om een zogenaamde jungle tocht te maken. Dit is een variant op de de originele Inka trail, een 4 daagse trektocht naar Machu Picchu. Deze is echter enorm populair en daarom én al maanden vol én enorm duur. Onze toch was i.p.v. 4 dagen lopen, 1 dag fietsen en raften en 3 dagen lopen.  Samen met onze 3 Engelse vrienden van de Uyuni tour op maandag op 6.30 opgehaald en in totaal een groep van 14 (5 Engelsen, 1 Amerikaan, 3 Israeliers, 1 Ijslander, 2 Argentijnen en wij) met de bus naar een berg op 3 uur van Cuzco. Hier werden de fietsen uitgedeeld en was het eerste onderdeel 3 uur afdalen van 4000 meter naar ongeveer 1600 meter, in totaal 60 kilometer. Dit ging redelijk hard en was erg gaaf. Doordat je zoveel daalt in zo’n korte tijd, zie je echt alles om je heen veranderen. We begonnen met 15 graden en weinig tot geen begroeing en eindigden met 30 graden middenin de jungle. Daarna door met de auto naar ons hostel in een klein dorpje, waar we een lunch hadden en ons klaar gingen maken voor het raften. Nienke had iets te hard gefeest met koninginnedag en had helaas een stevige verkoudheid opgelopen en ging daarom niet mee, en heeft 3 uur geslapen. De rivier was van het niveau 3 of 4 en voor wie bekend is met raften, 5 is het maximum. Erg spectaculair, zeker toen Scott en David (2 van onze Engelse vrienden) uit de boot vielen na ongeveer verticaal te zijn gegaan. De volgende dag stond een pittige wandeling van in totaal 9 uur op het programma. Dat betekende 6 uur op en 7 uur lopen... Onze gids Jimmy vertelde onderweg veel interessante dingen over de natuur (cocabladeren, Inkapaden enz.) en ondanks veel zweet en klimmen, ging de dag eigenlijk erg voorspoedig. Nienke voelde zich ook weer beter en liep prima. En het heet wel een jungletocht, maar het is wel erg anders dan de jungle in Bolivia. Hier vooral veel groen, maar minder dieren.  Maar na de lunch (in the middle of nowhere) toch een redelijk grote slang zien wegglijden (Nienke liep iets meer achteraan en heeft deze gelukkig niet gezienJ). Om 5 uur aangekomen bij een wat groter dorpje voor de 2^e nacht. Gezellig gegeten (erg leuke groep), kakkerlakkenpoker gespeeld en nog een biertje gedronken. Voor de 3^e dag hadden we de keuze uit een 9 urige hike met veel klimmen of een 6 urige hike die wat vlakker was. Na veel aandringen van met name de Israeliers gekozen voor korte hike, die ook zeker de moeite waard was en pittig genoeg. Om 16 uur aangekomen in Aquas Calientes (oftewel Machu Picchu dorp) en daar genoten van de thermal baths. Daarna heerlijk gegeten en om 20.30 naar ons bedje, want de wekker stond om 3.30, om 4 uur naar Machu Picchu te wandelen. Dit is een uurtje, maar wel een klim van 500 meter, oftwel ongeveer 1850 treden. Echt heel zwaar en om 5.30 uur helemaal kapot boven, samen met ongeveer 200 andere ‘gekken’. Zeker omdat 15 minuten later de eerste bussen arriveren... Maar goed, door het afzien heb je wel meer het gevoel dat je het echt verdiend hebt. Om 6 uur naar binnen, toen Machu Picchu nog helemaal in de nevel gehuld was. Erg mysterieus... Voordeel van zo vroeg binnen zijn is dat je het helemaal ziet opentrekken. Is echt heel indrukwekkend, binnen een aantal minuten zie je alle ruines verschijnen. Na ongeveer 3 uur een rondleiding te hebben gehad, waren we vrij om alles zelf te bekijken. Echt heel indrukwekkend als je ziet hoe groot dit en hoe weinig gereedschap de Inka’s hadden om alles te bouwen. De ligging tussen alle groene bergen maakt het nog mooier. Nog een berg beklommen waar we een schitterend uitzicht hadden op alles. Ik laat verder de foto’s wel voor zich spreken. Om 14 uur naar beneden gelopen (wat een stuk makkelijker is) en de rest van de dag volgemaakt met thermal baths, eten, drinken en wachten. Om 21.45 ging de trein en na wat vertraging om 3 uur ’s nachts helemaal kapot terug in ons hostal in Cuzco. Nu dus even aan het bijkomen en maandag door naar Arequipa!

Dikke kus van ons!